Deels opgetekend door Jan's jongere broer Theo Heurkens, die in augustus 1943 tot priester werd gewijd en die een hele nauwe band had met Jan.
25 Dec 1949 Verzetshelden galmen over Geldrop
De grote klok in de Brigida kerk galmt weer. De namen van van der Putt, Heurkens en van Gestel zijn eeuwig verbonden met deze klok.

1949-11-04 brigida kerk geldrop grote klok bevestiging tekst
16 jul 1907 geboren
Johannes Jacobus Hendricus (Jan) Heurkens, is geboren op 16 jul 1907 als zoon van Herman (Hermanus) Heurkens , landbouwer van beroep en Nel (Petronella Hendrina) van Haren.
1 Aug 1928 naar Geldrop
1 augustus 1928 (21 jaar oud) gaat hij naar Geldrop, Hofstraat 13, waar hij aan de slag ging als ambtenaar ter secretarie.
4 Mei 1935 getrouwd
4 mei 1935 werd te Geldrop het burgerlijk huwelijk tussen Jan Heurkens en Bets van Grootel gesloten.
De vooroorlogse maatschappij
De Nederlandse burger voelde zich indertijd op de eerste plaats lid van zijn eigen leefgemeenschap, zijn dorp of stad en zijn streek. Het katholieke zuiden, met zijn als gemoedelijk bekend staande bevolking en zijn grote gezinnen, had in de afgelopen eeuw een grote ontwikkeling doorgemaakt.
Van een economisch en cultureel achtergebleven gebied naar een regio die nationaal gezien meetelde, ook al hadden de zuiderlingen zelf nog het gevoel achtergesteld te zijn. De oorzaken van die emancipatie lagen vooral op economisch en politiek terrein. Het binnendringen van het moderne kapitalisme uitte zich tussen 1900 en 1930 heel duidelijk doordat de industrie en nijverheid de tot dan toe leidende positie van de landbouw als voornaamste werkgever overnamen.
Evenals de rest van Nederland werd het oplevende zuiden ernstig getroffen door de diepe economische crisis van de jaren dertig. Een sterke en langdurige teruggang in de economische bedrijvigheid was er het gevolg van: sluiting van bedrijven, grote aantallen werkelozen en verarming in alle bedrijfstakken toonden de schaduwzijde van de modernisering en van de opneming in de wereldeconomie.
28 Aug 1939 Mobilisatie
De mobilisatie wordt op 28 augustus 1939 aangekondigd door Koningin Wilhelmina in een radiotoespraak en verder zijn er aanplakbiljetten.
1 Sept 1939 inval in Polen
Duitsland valt op 1 september Polen aan. De reactie van Engeland en Frankrijk liet niet lang op zich wachten. Hitler had dit waarschijnlijk niet verwacht.
De snelheid waarmee de het Duitse leger de Polen versloeg, twee weken, brengt bij velen een verandering van gedachten te weeg: de is oorlog is onvermijdelijk. De veldtocht naar Frankrijk zal via Nederland en België plaats vinden omdat op dit traject geen sterke verdedigingslinies zijn.
In feite heeft Hitler de datum voor de inval in België en Nederland vastgesteld op zondag 12 november. De codenaam voor deze operatie is Fall Gelb. Door het slechte weer wordt deze datum telkens verschoven. Door een spion, majoor Sas, wordt Nederland telkens tijdig ingelicht. Ook de Engelsen waren van deze datum op de hoogte.
9 April 1940 inval in Denemarken en Noorwegen
Op 9 april valt Duitsland weer aan en bezet nu Denemarken en Noorwegen.
19 April 1940 Nederland in staat van beleg
Op 19 april wordt de staat van beleg voor heel Nederland afgekondigd.
10 Mei 1940 inval in Nederland
Op 10 mei 1940 om 3 uur zijn de Duitsers massaal Nederland binnen gevallen met 30 divisies zonder ultimatum of oorlogsverklaring.
Volgens de radio houden de IJssel- en Maaslinie stand en is de inval mislukt. Over het fort vliegen de hele dag honderden vijandelijke vliegtuigen die op de troepen schieten en meerdere vliegtuigen zijn neergehaald. De werkelijkheid is geheel anders want de Peellinie wordt bijna zonder slag of stoot ontruimd. Door een grove blunder was deze gedeeltelijk ontruimd op het ogenblik van de aanval. Het Nederlandse leger heeft trouwens geen kans tegen de modern bewapende en mobiele Duitsers want ze zijn totaal onder bewapend. De geweren zijn van 1890, het 12 cm veldgeschut zelfs van 1878 en de houwitsers dateerden van de eerste wereldoorlog. Hier en daar zoals op de Afsluitdijk en de Grebbelinie en Moerdijk wordt zwaar gevochten. Door van valschermtroepen gebruik te maken is Vesting Holland buiten gevecht gesteld.
Na de overgave zijn er weer vliegtuigen in de lucht maar deze keer zijn het Engelsen die overal bombarderen. Voor Nederland is de oorlog voorbij maar deze woedt nu in Frankrijk en Engeland. De kranten die vlak daarvoor pro-Engels waren zijn plotseling pro-Duits. De bezettingstroepen gedragen zich correct.
25 Mei 1940 gedeeltelijke demobilisatie
Op 25 mei gaat de helft van het leger naar huis: landbouwers, mijnwerkers en zelfstandigen.
De eerste jaren van de bezetting
De overrompelende schok van de Duitse inval en de bezetting leidde in eerste instantie tot een grondige desoriëntatie bij nagenoeg iedereen. Het perspectief van een nabije Duitse eind-overwinning en een blijvende suprematie van Nazi-Duitsland op het Europese vasteland was daarbij veelal bepalend. De aanvankelijk soepele opstelling van de bezettingsautoriteiten en de relatief correcte houding van de Duitse militairen wekte tevens een kritisch-afwachtende houding onder de bevolking in de hand een soort oriënterende voorfase van het zich pas later aftekenende spectrum van collaboratie tot verzet. Voorlopig was men de NSB veel vijandiger gezind dan de bezetter. Behalve de zuidelijke provincies dacht aan verzet nog niemand.
De Duitsers voeren veel sociale verbeteringen in zoals kinderbijslag, belastingverlaging, ontslagverbod, betere ziektekostenverzekering. Ondanks deze maatregelen daalt de levensstandaard erg snel. Nederland is een wingewest geworden en de Duitsers zijn bezig het hele land leeg te roven.
In de eerste wereldoorlog was Nederland neutraal gebleven, maar voor de zuidelijke provincies waren oorlog en front toen zeer nabij geweest. De grote stroom Belgische vluchtelingen, de smokkelaars en verdwaalde vliegtuigen en beschietingen in de grensstreek creëerden die betrokkenheid.
Ruim twintig jaar later verliep de vluchtelingenstroom van noord naar zuid met een groeiende stroom uit Duitse krijgsgevangenschap ontsnapte, met name Franse soldaten, die in de eerste oorlogsjaren probeerden Frankrijk te bereiken.
De directe agressie van de bezetter richtte zich in 1940-1941 voorlopig nog tot bepaalde minderheidsgroepen uit de bevolking, die als meest uitgesproken vijanden van het nationaalsocialisme werden beschouwd: de joden en de communisten. De uitbreiding van de Arbeitseinsatz (de verplichte tewerkstelling in Duitsland) en het terugroepen in krijgsgevangenschap van de Nederlandse militairen in het voorjaar van 1943 hebben velen de ogen geopend.
Feb 1941 gelijkschakeling
Gelijkschakeling (nazificatie) was de eufemistische term waarmee men de maatregelen aanduidde waarmee de nazi's de controle versterkten tot een totalitair systeem was bereikt, zoals:
- Elke vereniging of organisatie die de nazi's niet konden gebruiken of als concurrenten voor de macht zagen tot opheffing dwingen. Voorbeelden waren de opheffing van de vakbonden en de politieke partijen;
- Statutenwijziging van getolereerde verenigingen of organisaties waarbij het nationaalsocialistische gedachtegoed werd geaccepteerd, of waarin de structuur werd aangepast aan of geïntegreerd in de partij;
- Opname van nazi's in het dagelijks bestuur van 'goedgekeurde' organisaties;
- Het creëren van staatsinstanties of ministeries die de organisatie controleren, zoals de creatie van een Ministerie voor Kerkelijke Aangelegenheden;
- Het afschaffen van scheiding der machten in het staatsapparaat;
- Het opheffen van de bevoegdheden van de deelstaten;
- Het opschorten van de grondrechten zoals vrije meningsuiting en vrijheid van vergadering;
Toen Duitsland in Mei 1940 Nederland binnenviel, werd de Oostenrijker Seyss-Inquart benoemd tot rijkscommissaris. Hij ging al snel na zijn benoeming over tot het gelijkschakelen van de Nederlandse samenleving. Aanvankelijk was dit nog met zachte dwang, maar na de Februaristaking in 1941 werd dit met harde hand doorgevoerd. De Nederlandse pers werd vrijwel meteen opgescheept met verwalters en de facto gecensureerd.
6 Dec 1941
Op 6 december 1941 worden de Duitse troepen voor Moskou voor de eerste keer teruggeslagen. Het keerpunt van de oorlog komt de volgende dag als de Japanners Pearl Harbor aanvallen en het een werkelijke wereldoorlog wordt. Hitler doet, waarschijnlijk als compensatie voor zijn tegenslag in Rusland, er nog een schepje op om een paar dagen later eenzijdig Amerika de oorlog te verklaren. Dit stelt President Rooseveld in staat om nu ook officieel England te hulp te komen.
najaar 1942
Gedurende najaar 1942 wordt het duidelijk dat de Duitsers aan de verliezende hand zijn als het zesde leger bij Stalingrad omsingeld wordt door de Russen en Rommel bij El Alamein door de Engelsen verslagen wordt.
De jaren 1943-1944
De illegale pers groeide in omvang en verscheidenheid en er werd een massaal beroep gedaan op de illegale mogelijkheden om zich aan de Duitse maatregelen te onttrekken. De kleine lokale verzetskernen ontwikkelden zich tot een landelijk gecoördineerde en gespecialiseerde organisaties waarin de hulpverlening aan onderduikers en andere vervolgden een centrale plaats innamen zowel qua functies en qua omvang. Vele activiteiten zijn daarvan afgeleid.
De terreur van de bezetter in de vorm van uitbuiting en vervolging nam in de loop van 1944 verder toe. In de laatste maanden voor de bevrijding van zuid Nederland bereidden met name de gewapende verzet en de diverse inlichtingen groepen zich voor op specifieke taken ter assistentie van de militaire operaties van het geallieerde leger. Juist in deze periode kreeg het verzet zware slagen te verduren
04 Aug 1943 priesterwijding Theo Heurkens
Priesterwijding van Theo Heurkens in Helmond in de kerk van de paters Capucijnen. Daags na de wijding deed de neomist een eerste (stille) H. Mis in de kerk van St. Brigida te Geldrop, waar Jan toen woonde.
1944
Vanwege zijn taak op de gemeentesecretarie in Geldrop raakt Jan steeds meer betrokken bij het plaatsen van onderduikers, uitgeven van (echte en valse) persoonsbewijzen, helpen met distributie-bonkaarten. In het Nederlandse verzet waren drie organisaties, die enkel onder codenaam van de leiders contact hadden met elkaar. De T.D. (technische dienst) bestond vooral uit ambtenaren die door hun functie bescheiden konden bemachtigen en benutten voor Joden, onderduikers, piloten en bemanning van neergeschoten vliegtuigen en koeriers van het verzet; de L.O. (landelijke organisatie) - deze bestond voornamelijk uit mensen die vanwege hun werk en sociale contacten makkelijk contact konden onderhouden met onderduikers, zoals dokters, wijkverpleegsters, vroedvrouwen. Veelvuldige contacten werden door de Nazi's nagegaan en moesten dus onder goede dekking gebeuren. Anders dan bovengenoemde organisatie was de K.P. Gewapend verzet was taak van de K.P. (knokploegen), die o.a. represailles en gijzelneming door de bezetters trachten te voorkomen door niet zonder advies van TD en LO in actie te komen. Aanslagen werden door de Nazi’s beestachtig gewroken, o.a. met fusillades en deportaties.
Januari 1944 Onderduikers
Een aantal joodse onderduikers in de omgeving van Eindhoven loopt gevaar. Thijs Ornstein (duiknaam: Thijs van den Broek) wordt in Nederasselt bij de familie Heurkens ondergebracht. Hoe moeilijk en precair zulke situaties waren, blijkt uit het feit dat aanvankelijk alleen Moeke, Jan en Theo wisten wie bij wie was. Allerlei moeilijke vragen werden gesteld: Waarvandaan? Rotterdam. Wonen je ouders daar nog? Vader is dood (waarheid) van moeder en broer heb ik al lang nooit iets gehoord. Waarom ga jij nooit naar de kerk? Ik ben niet katholiek. Maar dan moet je toch naar de protestantse kerk. Dat hoeft niet, want ik ben vrijzinnig protestant. Die moeten niets. Thijs ging samen met Sjakie Schreurs, de zoon van de stuwmeester, naar de fraterschool in Grave; hij zat in de klas bij frater Aloysius - naar ik meen in de vijfde klas. In 1944 was hij elf jaar. Heel gewoon ging hij elke dag samen met Sjakie de brug over, speelde dichtbij het huis van Schreurs onder de ogen van de duitse militairen. Met andere Nederasseltse kinderen had hij minder contact; hij kende de kinderen van Sien Roelofs, de buurvrouw, Betje van Krevel en de kinderen van Jan Jans. Hij keek met verbazing wat er op een boerderij allemaal gebeurt, en zat verder graag heel rustig ergens te lezen. Thijs was gewoon een jongetje "uit de stad" net als Han en Kees uit Schiedan, die ooit op vakantie kwamen of Ignas Janssen uit Nijmegen voor wie een verblijf “buiten” (in ons dorp) gelegenheid bood om weer bij te komen
11 Feb 1944 overval Mierlo
11 februari 1944: Overval op het distributiekantoor in Mierlo: Een overval die mislukte maar toch goed afliep.
Het bevolkingsregister in Mierlo, ondergebracht in het Raadhuis, moest vernietigd worden om een einde te maken aan de, of tenminste het bemoeilijken van de oproepen om naar Duitsland te gaan werken.
17 April 1944 overval Geldrop
17 april 1944: Distributieoverval Geldrop: Voor het verzet was het nuttig in het bezit te komen van persoonsbewijzen, distributiekaarten, inlegvellen en rantsoenbonnen. Nog belangrijker waren de Tweede Distributiestamkaart (TD kaarten) waarop personen stonden geregistreerd, deze werden bewaard in het distributiekantoor.
Mei 1944
Na een overval op het distributiekantoor in Geldrop en op het bevolkingsregister in Mierlo of Asten, duikt Jan onder. In hoever hij daar mee te maken heeft gehad, is niet duidelijk, maar door zijn functie in de gemeente Geldrop moet hij zwaar onder verdenking gestaan hebben. Luuk, de broer van Thijs, zijn moeder en zus, en veel anderen worden op nieuwe duikadressen geplaatst.
13 Mei 1944 wapendropping
Wapendropping in de nacht van 13 op 14 mei: De wapendropping ging niet door vanwege de laaghangende bewolking.
Het vliegtuig zou de volgende nacht terugkomen. De verzetsgroep was ondertussen gearresteerd. Het vliegtuig is wel gekomen maar is neergestort op de Leenderstrijp, een gehucht 4 km ten zuiden van de boerderij van de familie de Koning gelegen. Dit was niet de eerste wapendropping.
14 Mei 1944 inval in het Huisven
SD’ers onder leiding van Klingbeil, met de geboeide Arie IJsselstein in hun midden, dringen de boerderij Het Huisven binnen. De gewezen SS-er wijst 13 personen aan waaronder vijf broers Huib (27), Arie (25), Willem (22) Gerrit (20) en Floor de Koning (16) en Reinder Keizer (37) die niets vermoedend kwam aanfietsen en nog een aantal anderen waaronder Harry van Gestel. Na een lange tijd met hun handen omhoog gestaan te hebben worden ze geboeid overgebracht naar de Polizeigefängnis te Haaren bij St. Michielsgestel. De bewakers zijn SS-ers van het Toteskopf regiment. Daar de SD met deze buit nog niet tevreden was, werd de dertienjarige Klaas gedwongen in een auto te stappen en onder bedreiging met een vuurwapen de woning van Arie van Heijst in Asten aan te wijzen waarop deze ook gearresteerd kon worden.
22 Mei 1944 Jan Heurkens wordt opgepakt
De verjaardag van Bets, nadat er geen verdachte belangstelling van de SD was opgemerkt, gaat Jan Heurkens naar zijn huis in de Stationsstraat in Geldrop om haar te feliciteren. De SD valt daar binnen en arresteert hem en brengt hem weg naar Haerendaal, het Groot-seminarie van het bisdom Den Bosch, waar in die tijd gijzelaars en politieke gevangenen werden vastgehouden. Achteraf bleek dat al een week lang het huis van Jan en Bets geobserveerd was.
6 Juni 1944 D-Day
D-day, de dag van de Geallieerde landing in Normandië is op 6 juni.
Juni 1944
Tijdens bezoeken van de hr. Bossers ambtenaar van de secretarie, die toelating kreeg om over af te handelen zaken te praten en ook bij de bezoeken van Bets lukt het Jan ondanks de aanwezige controleur bepaalde tips en waarschuwingen mee te geven. Ook over de ondervragingen zelf geeft hij te kennen dat de Duitsers veel dingen exact weten, en hem bovendien betichten van ernstige zaken, die andere verzetsmensen gepleegd hebben.
Als Bets op zekere dag gevraagd wordt- "Wass hat lhr Mann mit dem-Steuer vermacht?" reageert ze spontaan: "Hij heeft toch niets met de belastingen (Steuer) te maken". Als ze achteraf over die vraag nadenkt, ziet ze een verband; ze waarschuwt ogenblikkelijk de ontvanger van de belastingen in Eindhoven. Die duikt onder en ontkomt. Hij was de leider van de KP, waarvan een aantal mensen met Jan geëxecuteerd zijn. Uit andere uitlatingen van Jan bleek dat ze hem aanzagen als de leider van het verzet in zijn geheel, omdat ze de indeling in TD, LC, en KP niet kenden.
Jan werd overgebracht naar het kamp van Vught in juni of Juli '44. Het was voor Bets heel moeilijk om nog contact te krijgen. Sommige werklui, die in het kamp aan waterleiding of electriciteit moesten werken, smokkelden briefjes in en uit o.a. in de buis van het zadel of in het holle handvat van de soldeerbout. Jan schrijft zich geheel over te geven aan Gods Wil, duidelijk is dat hij zijn dood aanvaardde.
Juli 1944
Na de aanslag op Hitler (20 Juli '44) begonnen de executies van de velen die beticht waren van subversieve activiteiten. Standrecht: Er werd appèl gehouden en de namen van de ter dood veroordeelden werden afgeroepen om dan af te marcheren naar de bunker. Dit was een extra beveiligde gevangenis, waar je alleen door drie opeenvolgende poorten in en uit kon komen.
30 Juli 1944 Niedermachungsbefehl
De Deppner-executies waren een lange serie van executies van verzetsstrijders in Kamp Vught tussen eind juli en begin september 1944, vanwege de nadering van geallieerde troepen. Ze werden uitgevoerd in opdracht van de SS-officier en SD-functionaris Erich Deppner, die daarvoor nooit is gestraft (Deppner vertoefde tijdens de capitulatie in Berlijn en werd als Duits staatsburger na de oorlog niet uitgeleverd). Minstens vierhonderdvijftig mensen kwamen hierbij om het leven. Het bijzondere was niet zozeer dat doodvonnissen werden uitgevoerd, maar de omstandigheden waaronder. Hitler had op 30 juli 1944, na de mislukte aanslag van Von Stauffenberg op 20 juli 1944 op zijn leven, bepaald met het Niedermachungsbefehl dat de militaire rechtbanken werden afgeschaft. Verzetsstrijders, door de Duitsers 'terroristen' en 'saboteurs' genoemd, konden na hun arrestatie meteen worden gedood.
Na Hitlers Niedermachungsbefehl was het Deppner die lijsten opstelde van gevangenen in Vught die gefusilleerd moesten worden.
8 Aug 1944
Een klein blaadje, gedateerd op die dag, bereikte ons om te melden dat Jan ter dood veroordeeld was. Het was een getuigenis van zijn geloof en overgave aan God. In een vroegere brief had hij ons allemaal gevraagd om dagelijks met hem samen psalm 91 te bidden. Een van zijn medegevangenen vertelde dat hij bijna heel die dag op zijn knieën - biddend - voor zijn krib heeft doorgebracht. Bij het avondappel heeft pater van Doormalen, SVD, de katholieken nog de H. Communie gegeven. Hij kreeg namelijk hosties binnengesmokkeld in een aspirine-buisje voor de veroordeelden binnengesmokkeld in een asperine-buisje. Via hem heeft Bets later nog een afscheidsbrief en wat details over die laatste dag ontvangen.
9 Aug 1944
Van de bunker naar de fusilladeplaats is het ongeveer 900 meter: een zandpad door hei en bos langs de Lunetten in de Vughtse hei. Omringd door een van de Lunetten (halve maanvormige verdedigingsgrachten)ligt de fusilladeplaats, eigenlijk een schietbaan, met palen voor de schietschijven en putten waar de aanwijzers veilig waren tijdens het vuren. Volgens de registers van het kamp werden Jan en zijn kameraden ‘s avonds tegen 9 uur daarheen gemarcheerd.
Enkele gevangenen die de dood ontkwamen, beschrijven de situatie in de bunker voor een executie als iets onwezenlijks. Het gebeurde dat de ter dood veroordeelden het Wilhelmus samen zongen, in het bijzonder: MIJN SCHILD ENDE BETROUWEN ZIJT GIJ O GOD, MIJN HEER. In de registers van het kamp heeft de Kampfartzt, dr. Fischer, aangetekend dat hij op 9 Augustus 1944 om 9.15 's avonds de dood heeft vastgesteld. Op de fusilladeplaats is een monument met de namen van 318 geëxecuteerden met geboortedatum en sterfdatum. Die zijn allen neergeschoten tussen 21 Juli en 16 September 1944.
Op het huidige monument staan 18 namen van gefusilleerden van 9 Augustus;
De lijken werden 's nachts naar het crematorium gebracht en in de twee ovens gecremeerd; achter het crematorium liggen de asputten, waar de as werd gedumpt.
Van de 29.000 gevangenen die in kamp Vught zijn ondergebracht, zijn er relatief weinig in Vught gestorven; in totaal zijn 14.500 gevangenen waaronder 12.000 joden, naar vernietigingskampen gedeporteerd. Slechts weinigen hebben die vernichtungslager overleefd.
Twee dagen voordat Jan geëxecuteerd is, was Bets naar een bepaald adres gegaan (Beek en Donk) om via de maitresse van een der kampbazen gratie te verkrijgen. Toen ze later bij ons kwam vertelde ze mij dat Jan niet te redden was, misschien zelfs al dood. Dat had die vrouw gezegd.
10 Aug 1944
‘s Avonds kwamen Jan Slegers (vriend van Jan) en Paula van Grootel, de zus van Bets, naar Nederasselt, waar Bets toen ook was, het slechte nieuws vertellen: “Jan is gisteravond om 9.00 uur gefusilleerd”, volgens de berichten van de ondergrondse.
11 Aug 1944
De volgende morgen droeg Theo de H. Mis op voor Jan, maar meer nog voor Bets en al degenen voor wie hij zijn leven had geriskeerd en gegeven. Een officieel bericht was niet te verwachten en dat hebben wij dan ook pas eind Oktober of begin November ontvangen met een kopie van het kampregister.
Bets is in die moeilijke maanden Augustus, September en Oktober heel veel tijd in Nederasselt gebleven. In Geldrop probeerde iedereen haar moed te geven en te overtuigen dat Jan nog leefde. Tegen beter weten in!
11 Sept 1944 Britse soldaten in Nederland
Op 11 september 1944 steekt een Britse verkenningspatrouille de grens over en de 18 e wordt Eindhoven bevrijd.
22 september 1944
Op 22 september, een week na de laatste terechtstelling, wordt het kamp Vught door de Duitse Wehrmacht aan het Rode Kruis overhandigd.
begin Nov 1944
Begin november werd in de St. Brigida-kerk van Geldrop een plechtige Requiemmis opgedragen voor Jan en zijn kameraad, Harrie van Gestel. Meer dan 1000 mensen, waaronder een groot aantal onderduikers en joden, waren opgekomen voor deze herdenking, waarin dr. Schrijvers onderlijnde, dat met de arrestatie van Jan de aanhoudingen waren opgehouden en wijzend op de meer dan 20 man tellende verzetsgroep, zei hij: Als hij zijn mond voorbijgepraat had zouden wij hier nu niet hebben gestaan.
De kapelaan getuigde dat Jan hem had gevraagd, of iemand die zijn werk deed uit christelijke geloofsovertuiging, als martelaar kon beschouwd worden wanneer bij daardoor viel. Voor vader en moeke was het een zware dag, maar bij het zien van zoveel mensen die gered waren, hadden ze de troost, dat hij niet tevergeefs zijn leven had ingezet.
4 mei 1945 Duitse capitulatie
Op 4 mei 1945 volgt de capitulatie van alle Duitse troepen in Noordwest Europa. In het Wageningse hotel De Wereld wordt de Duitse capitulatie in Nederland bekrachtigd.
19 Sept 1945 Oorkonde
In dankbare herinnering blijft voor ons levende Heer Harry van Gestel, als een ware vriend, een dapper vaderlander. Velen onzer heeft hij een veilig onderdak verschaft, door stoutmoedigen overval en doortastend optreden wist hij de noodige distributiebescheiden te bemachtigen en heeft hij ons wapenen in handen gespeeld
ondertekend door 199 ex-onderduikers
20 Dec 1947 Monument in Vught
Het monument op de Fussiladeplaats in Vught is onthuld op 20 december 1947 door Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Juliana. Zij werd geassisteerd door twee zonen van de familie De Koning uit Heeze en twee dochters van de familie Van Es uit Kaatsheuvel. Het houten kruis dat achter het gedenkteken staat, is er al eerder neergezet door mensen die in de buurt wonen.
2022 geëerd in Israel
24 april 2022 : De Commissie van Yad Vashem heeft besloten de volgende personen te erkennen als Rechtvaardigen Onder de Volkeren. Dus zijn ze postuum geëerd voor hun activiteiten gedurende de oorlog.
- Jan Heurkens en echtgenote.
- De ouders van Jan Heurkens
- De zuster van Jan Heurkens : Antonia en haar echtgenoot.
Dit voornamelijk voor hun hulp aan het Joodse gezin Ornstein. (Moeder en 2 zoons en een dochter, de vader Leo Ornstein werd wegens zijn joodse afkomst in november 1940 als hoogleraar in Utrecht ontslagen en werd hem de toegang tot zijn laboratorium ontzegd. Hij stierf op 20 mei 1941 aan hartklachten )
Het leden van het gezin Ornstein zaten gedurende de Oorlogstijd afzonderlijk ondergedoken bij de bovengenoemde gezinnen. Eerst had de familie de schuilnaam van der Steen ( naar Ornstein) aangenomen, maar later werd de naam van den Broek gebruikt. De eigenlijke familie van den Broek was op een bepaald moment naar Suriname geëmigreerd zonder zich in Nederland uit te schrijven. Deze identiteit kon relatief veilig gebruikt worden voor een officieel identiteitsbewijs en een schoolinschrijving. Het kinderloze gezin van Jan Heurkens bood wisselend vaak kortstondig ook onderdak aan andere onderduikers. Alleen een meisje onder de naam Joke van Ham die er langere tijd verbleef is nog ergens gedocumenteerd
De artikelen hierover:
2023-09-14 uitreiking krantenartikel ed
2023-09-13 uitnodiging uitreiking yad vashem
2023-09-13 programma uitreiking
2022-04-30 artikel omroep brabant
2022-04-29 artikel eindhovens dagblad
Yad Vashem is de officiële staatsinstelling van Israël voor het herdenken van de Joodse slachtoffers van de Holocaust en de redders van Joden.
De instelling is gevestigd in Jeruzalem. Yad Vashem betekent gedenkteken
Het monument bestaat uit een herdenkingsruimte, een historisch museum, een "Hal van de Namen", een archief, een bibliotheek, het "Dal van de verwoeste gemeenschappen" en een park gewijd aan de mensen die een onderscheiding van Yad Vashem hebben ontvangen, de "Rechtvaardigen onder de Volkeren". Dat zijn allen niet-Joden die tijdens de vervolging Joden hebben gered.